Mieć dziecko, czy być rodzicem

Działalność Kościoła katolickiego w podnoszeniu kultury pedagogicznej rodziców nazwiemy „duszpasterską pedagogizacją rodziców”. Dlatego „duszpasterska”, ponieważ kierowana jest przez katechetów oraz duszpasterzy i odbywa się zasadniczo w ramach parafialnej pedagogii duszpasterskiej, gdyż na parafii głównie spoczywa zadanie wyrażone w następujących słowach Jana Pawła II: „istnieje pilna potrzeba odtworzenia chrześcijańskiej tkanki społeczności ludzkiej „.

/ Familiaris consortio /

Rola Kościoła w kształtowaniu kultury pedagogicznej rodziców

Pedagogizacja rodziców jest niezwykle ważna, ponieważ błędy wychowawcze są bardzo trudne do naprawienia, wobec czego wpływają na całe życie człowieka. Jej zadaniem jest spowodowanie postępowania rodziców w wychowaniu przede wszystkim według metod i umiejętności pedagogicznych, a nie tylko intuicji i tradycyjnych wzorców

Panuje niestety powszechne przekonanie, że rodzice umieją wychowywać przez sam fakt, że są rodzicami, sami najlepiej wiedzą, co jest ich dziecku potrzebne i jak z nim postępować, stąd też nie potrzeba im cudzej mądrości. To prawda, że rodzice wychowują w rodzinie przez samo przebywanie ze swoim dzieckiem w bliskim i jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu tak ważną rzeczywistość domu. Ale prawdą jest również fakt, że zadania rodzicielskie wymagają nieporównanie większych przygotowań ni ż rola wychowawcy sensu stricto. Rodzice powinni zdawać sobie sprawę, że wywierają trwały wpływ na swoje dziecko . .Przez swoje błędy często powodują braki wychowawcze u swoich dzieci, które później jest trudno lub wręcz nie można naprawić. Ważnym więc zadaniem jest uświadomienie rodzicom najpierw samej potrzeby korzystania z systematycznej pedagogizacji.

ks. Adam Skreczko

Czytaj cały tekst >>>

Close Menu