W przygotowaniu do ślubu Narzeczeni zobowiązani są uwzględnić następujące sprawy:
1. Należy uczestniczyć w cyklu katechez przedmałżeńskich (przynajmniej 10 nauk) w parafii, dekanacie lub domu rekolekcyjnym diecezji.
2. Przynajmniej 6 miesięcy przed ślubem narzeczeni powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej w celu ustalenia dokładnej daty ślubu.
3. Gdy narzeczeni chcą zawrzeć tzw. małżeństwo konkordatowe, nie wcześniej niż 6 miesięcy przed uroczystością ślubną powinni odebrać z Urzędu Stanu Cywilnego zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa (zaświadczenie to jest ważne, co do dnia dokładnie 6 miesięcy, a zatem pobierając je należy uwzględnić pewien „zapas” dni).
4. Na 3 miesiące przed datą ślubu należy zgłosić się do kancelarii parafialnej, by został sporządzony protokół przedślubny (wówczas należy przedłożyć: dowody osobiste, metryki chrztu, zaświadczenia o bierzmowaniu[*] i zaświadczenia o katechezie przedmałżeńskiej).
[*] Prawo kanoniczne (kan. 1065 § 1): „Katolicy, którzy nie przyjęli jeszcze sakramentu bierzmowania, powinni go przyjąć przed zawarciem małżeństwa, gdy jest to możliwe bez poważnej niedogodności”.
Formalności przedślubne można również przeprowadzić poza parafią własną narzeczonej lub narzeczonego, uzyskując z jednej z tych parafii substytucję.
5. Po spisaniu protokołu przez 2 tygodnie w parafiach narzeczonych głoszone będą zapowiedzi.
6. Narzeczeni powinni w tym czasie przystąpić po raz pierwszy do spowiedzi przedślubnej.
7. Należy wspólnie zgłosić się na katechezy przedślubne najlepiej 5-4 miesiące, a przynajmniej 3 miesiące przed ślubem odbyć 3 nauki (które nie są tożsame z katechezami przedmałżeńskimi) plus rozmowę indywidualną w Poradni Rodzinnej w parafii, dekanacie lub domu rekolekcyjnym diecezji.
8. Ślub odbywa się z zasady w parafii, gdzie został spisany protokół przedślubny (parafia narzeczonej lub narzeczonego). W uzasadnionych wypadkach można zawrzeć małżeństwo w innych kościele parafialnym, po uzyskaniu od swego proboszcza zgody, zwanej licencją. Licencję wystawia się po sporządzeniu protokołu przedślubnego i ukończeniu katechez przedślubnych i wizytach w poradni rodzinnej oraz po wygłoszeniu zapowiedzi.
9. Akt zawarcia małżeństwa spisuje się w kancelarii parafii, w której odbędzie się ślub. W tym celu narzeczeni, w uzgodnionym terminie, zgłaszają się w kancelarii i przedstawiają: zaświadczenie z USC do ślubu “konkordatowego” (3 egzemplarze) lub świadectwo zawartego już związku cywilnego oraz – gdy zawierają małżeństwo poza własną parafią – licencję z parafii, gdzie był sporządzony protokół przedślubny, a także, jeśli wcześniej tego nie uczynili, świadectwo ukończenia katechizacji przedmałżeńskiej. Świadkowie przedstawiają także dowody osobiste.
10. Dzień przed ślubem po raz drugi narzeczeni powinni przystąpić do sakramentu spowiedzi.
11. W dniu ślubu narzeczeni powinni przyjechać do kościoła kilkanaście minut przed uroczystością i ze świadkami udać się do zakrystii, dostarczając obrączki i zaświadczenie o spowiedziach przedślubnych. Świadkowie zgłaszają się do zakrystii z dowodami osobistymi i wraz z narzeczonymi podpisują odpowiednie dokumenty.
12. W czasie Mszy św. w obecności świadków i księdza, który błogosławi małżeństwo nowożeńcy składają wobec Boga wzajemną przysięgę małżeńską.
(na podstawie: diecezja.rzeszow.pl)
Warto przeczytać:
Zwrócić należy uwagę na błędne przekonanie wyrażane najczęściej słowami: „ksiądz nam daje ślub”. Kapłan z mocy władzy, którą otrzymał w dniu święceń błogosławi związek małżeński wobec Boga zawarty i przez Kościół zatwierdzony, ale sakramentalne małżeństwo zawierają pomiędzy sobą narzeczeni.
Zatem nie ksiądz im „daje” ślub lecz narzeczeni wzajemnie sobie ślubują miłość, wierność, uczciwość i nierozerwalność małżeństwa, jak również to, że po katolicku wychowają potomstwo, którym Bóg ich obdarzy. Właściwe i pełne przygotowanie narzeczonych do złożenia wzajemnej przysięgi małżeńskiej, a także okoliczności je jakże dla narzeczonych ważnej chwili towarzyszące mają bardzo istotne znaczenie dla uznania ważności małżeństwa przez Kościół. Zgodnie bowiem z nauką Kościoła i obowiązującym w nim Prawem Kanonicznym nie ma tzw. „rozwodów kościelnych”, a jedynie w bardzo uzasadnionych przypadkach po przeprowadzonym wnikliwie procesie kanonicznym i z bardzo istotnych powodów Kościół może orzec nieważność sakramentu małżeństwa.