Istota życia jest misterium nieodgadnionym, tak jak sam Bóg. Jednakże objawienie rzuca nam swoiste światło na to zagadnienie: Bóg jest Życiem. Święty Jan rozpoczyna swój list słowami:
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście mieli współuczestnictwo z nami” (1 J 1,1-3).
Istota życia jest więc odwieczna tak jak sam Bóg i jego boska natura. Jest ona związana z istnieniem osobowego i żywego Boga. Bóg jest bowiem Bogiem żywych, a nie umarłych.
Dla ludzi wierzących, Bóg jest nie tylko źródłem wszelkiego istnienia, ale także i wszelkiego życia. Takie życie zaś jest czymś więcej niż tylko zwykłą egzystencją lub prostym faktem istnienia. Życie Boże ma charakter duchowy i jest archetypem każdego bytu. Człowiek wyróżnia się spośród innych istot stworzonych. Chociaż jest ulepiony z tej samej „gliny”, to został on stworzony na obraz Boży. „Życie, które Bóg daje człowiekowi, jest inne i odrębne od życia wszelkich innych stworzeń żyjących, jako że człowiek, choć jest spokrewniony z prochem ziemi, jest w świecie objawieniem Boga, znakiem Jego obecności, śladem Jego chwały”.
Ochrona życia stanowiła jeden z kluczowych tematów w nauczaniu papieża Jana Pawła II.