Poważnym błędem doktrynalno-pastoralnym było traktowanie społeczeństwa europejskiego jako w pełni chrześcijańskiego. Dlatego w miejsce głoszenia kerygmatycznego weszło nauczanie katechizmowe. Doprowadziło to do sytuacji, w której nauczano wiary w wydaniu katechizmowym ludzi pozbawionych osobistego doświadczenia wiary.
W dobie nowej ewangelizacji Kościół pyta nie tylko o statystyki praktyk religijnych, lecz również o poziom wiary ochrzczonych. Daje się zauważyć większy nacisk na potrzebę solidnego osadzenia wiary na właściwych fundamentach biblijnych, doktrynalnych i duchowych ze szczególnym podkreśleniem roli osobistego i eklezjalnego doświadczenia religijnego. Nie wystarczy bowiem wiara w wymiarze intelektualnym czy moralnym. Potrzebne jest spotkanie z Jezusem Chrystusem – w tym kontekście Benedykt XVI trafnie stwierdził, że „na początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie”. Wobec tego rodzi się pytanie: czy tradycje religijne i jakieś praktyki mogą hamować życie duchowe oraz uniemożliwiać rozwój wiary? To z pozoru absurdalne pytanie jest fundamentalne dla opisu wiary i jej dynamizmu. (…)
Wiara nie jest rzeczywistością statyczną, daną raz na zawsze, i to w niezmienionej formie, lecz zawiera w sobie prawo dojrzewania. Dynamika Objawienia i jego asymilowania przez człowieka są ze sobą sprzężone. Podstawą tego sprzężenia jest inicjacja chrześcijańska, a zwłaszcza chrzest, który jest darmo danym darem miłosierdzia Bożego i wzywa do osobistej relacji człowieka z Bogiem.(…)
… wiara jest rzeczywistością daną, a jednocześnie zadaną. Przez chrzest człowiek wprowadzany jest w dar zbawienia oraz w całe dziedzictwo duchowe Kościoła. Nowochrzczony nie może jednak zatrzymać się na tym punkcie, gdyż wiara domaga się rozwoju. W tym znaczeniu jest ona zadana. Autentyczna wiara, świadomie rozwijana, jest dynamiczna i obejmuje wszystkie wymiary życia. W ten sposób staje się pasją człowieka, formą istnienia i działania.
ks. dr Przemysław Sawa
*****
adiunkt Katedry Teologii Dogmatycznej i Duchowości na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
CZYTAJ CAŁY TEKST